De laatste dag in Ushuaia besteden we in het museo del fin del mundo. We komen meer te weten over de geschiedenis van dit gedeelte van Argentinie, de oorspronkelijke indianen bevolking, de kolonisatie en natuurlijk Darwin en Fitzroy met hun schip de Beagle.

De volgende dag gaan we met de bus 900km naar het noorden, naar El Calafate. De busreis is 18 uur, maar goed te doen. Het busnetwerk in Argentinie is top geregeld en we reizen in comfortabele touringcars.De reis is geen moment saai. Op vuurland hebben we nog wat natte sneeuw in de bergen, maar al gauw komt het zonnetje te voorschijn. Het landschap verandert in oneindige steppes, zoals je deze alleenin films ziet, met in de verte de uitlopers van het Andes gebergte. De weg is lang en ver, maarhet is prachtig om zo eindeloos naar de horizon te kunnen staren. Onderweg veel schapen, koeienen zo af en toe een groepje guanacos (lama-achtige). We passeren weinig steden of dorpen, gelukkig want bij elke Argentijnse stad staat een politiepost en moeten we stoppen. Soms volstaat alleen het afgeven van de passagierslijst door de chauffeur, maar meestal komen er 2 mannen in de bus om al onze paspoorten te controleren (in ons geval een dubbeldekker, dus dat neemt behoorlijk wat tijd in beslag). Tussen de Argentijnse provincies Terra del Fuego (vuurland) en Santa Cruz zit Chili, en dus moeten we 2x de grens passeren. Alle bureaucratische verhalen bij de grensovergang kloppen, ze stempelen er behoorlijk op los en onze handbagage wordt gecontroleerd, we mogen geen enkel vers product meenemen naar Chili. Al met al gaat het toch behoorlijk vlot en staan we na een klein uurtje in Chili. Ons bagageruim van de bus wordt verzegeld waardoor dit niet gecontroleerd hoeft te worden, we zijn immers alleen op doorreis in Chili. Vervolgens steken we met de boot de straat van Magellaan over, een groep dolfijnen zwemt met onze boot mee, heel bijzonder! Uiteindelijk komen we om 1.00 am aan in ons hostel in El Calafate.

Vanuit El Calafate bezoeken we de Perito Moreno Gletsjer in N.P. Los Glaciares. Dit nationaal parkmaakt deel uit van een groot bergketen met gletsjers en ijsmassa´s,welke de op 3 na grootste van de wereld is (na Antarctica en Groenland). De tocht er naartoe is alleen al prachtig! Heuvellandschap afgewisseld met steppes langs het lago Argentino. Droog, veel wind en weinig bomen. De gletsjer is een imposante ijsmassa van 5 km breed en 70m hoog, we zijn onder de indruk! Langs de gletsjer lopen goede wandelroutes. We hebben de middagbus waardoor we pas ´s avonds terug gaan, aan het eind van de middag zijn we daarom bijna alleen in het N.P. Regelmatig hoor je krakend ijs en een enorm dof geluid, er breekt dan weer een stuk af van de gletsjer met een hardeplonstot gevolg, het lijkt wel onweer. Heel gaaf!

We vinden het meevallen methet massa toerisme in Patagoniemaar de vraag is wel velen malen groter dan het aanbod. Regelmatig zit een excursie of bustocht die we willen reserveren vol. Onze plannen wijzigen hierdoor continu. Het geeft af en toe wat stress, maar dit is ook weer het mooie van reizen op de bonnefooi, niet wetende waar je de volgende dag uitkomt. Helaas heeft deze onbalans in vraag-aanbod wel gevolgen voor de prijzen. Patagonie is echt enorm duur!

El calafate is verder een saai dorp, ingesteld op toeristen. We besluiten daarom om direct door te gaan naar El Chalten, de andere kant van het N.P. Los Glaciares.

Hier verblijven we enkele dagen en dat was een goede keuze! Patagonie is echt prachtig en de natuur doet ons iedere keer weer versteld staan! El Chalten is daarnaast een leuk hippie achtig dorpje met een relaxte sfeer. We krijgen een wintersport gevoel, terwijl het zomer is en het van 5.00 am tot 10.30 pm licht is! Het dorp bestaat sinds 1985. De hoofdweg is geasfalteerd en voor de rest bestaan de wegen uit gravelroad. Er is verder vrij weinig in het dorpje. De supermarkt is minimaal bevoorraad, met een kleine voorraad verlept groente en fruit. Ons hotel heeft ons gelukkig van te voren gemaild. Er is maar 1 ATM, welke regelmatig leeg is, en 1 tankstation, waarvoor hetzelfde geldt.Maar de sfeer vanleuke barretjes en terrasjes maakt het leuk!

Allereerst brengen we onze was naar de laundry. Heel handig, want na 3 uurtjes krijgen we het gewassen en droog weer mee terug, en dat voor 7 euro. Ondertussen vinden wij een lokale bierbrouwerij met heerlijk bokbier. Super!

We maken hier twee dagwandelingen. De meest pittige tocht op de eerste dag. 25 km in totaal waarbij we de laatste kilometer 400m stijgen. Het is het allemaal meer dan waard, wat een fantastisch uitzicht op monte Fitzroy! We hebben geluk met het weer want het is strak blauw, wel is de wind in deze regio altijd heel hard. Goed insmeren dus! De tweede dag wandelen we 22 kilometer met iets minder stijgen. Helaas is het bewolkt en zijn de torres op het eindpunt niet zichtbaar. Wel zien we onderweg papegaaien.

Onze laatste dag maken we een tour naar de Viedma gletsjer. Met de boot gaan we naar het beginpunt. We lopen eerst een stuk over de rotsen. Met veel wind en stijle hellingen is het pittig en goed opletten. We krijgen crampons (stijgijzers) onder waarna we de gletsjer op gaan. Het lopen is even wennen, maar met wat techniek uitleg redden we ons natuurlijk goed. Het eerste ijsgedeelte is bruin door een laagje cement van de rotsen. In het midden van de gletsjer is het spierwit met veel veschillende kleuren blauw. Het is sprookjesachtig,een helebijzondere ervaring. We lunchen op de gletsjer en mogen daarna onze klimkunsten laten zien bij het ijsklimmen, heel gaaf!! We sluiten af met een Tia Maria ´on the rocks´, letterlijk en figuurlijk ;)

Momenteel zijn we in Chili, in Puerto Natales. Het N.P. Torres del Paine ligt op de grens van Chili en Argentinie, en vanuit dit dorp in Chili heb je een betere uitvalsbasis. Morgen begint onze 3 daagse hike, de wel bekende W-trek (75km). We houden jullie op de hoogte!

Adios!